Draagkracht en Draaglast

Bij alles wat we meemaken spelen twee krachten een rol die in balans moeten blijven. De ene kracht is je draagkracht, de andere kracht is de mate waarin je belast bent, de draaglast.

De draagkracht is zowel een biologisch als psychologisch verankerd gegeven en bepaalt de mate waarin je in staat bent stress te hanteren, problemen op te lossen, afstand van situaties te nemen, enzovoort.

Vrouwen hebben een verminderde draagkracht in de levensfase van de overgang.

Oestrogeen zorgt onder andere voor een evenwicht van parasympatisch en sympathisch zenuwstelsel. Meestal zijn we ons niet zo bewust van de activiteiten van dit zenuwstelsel, omdat ze ‘autonoom’ (zelfstandig, zelfsturend) verlopen.

Veranderingen en schommelingen in dat oestrogeen, zoals die er tijdens de overgang voortdurend zijn, geven ons zenuwstelsel steeds wisselende boodschappen: innerlijke stress.

Omdat we van binnenuit stress ervaren in de overgang, kunnen bestaande verplichtingen, bezigheden, inspanningen e.d. ervoor zorgen dat we teveel stress krijgen, terwijl we die in eerste instantie dikwijls niet kunnen plaatsen

Zolang je draagkracht groot genoeg is om je draaglast te dragen, kun je wel wat hebben. Door de innerlijke stress van de overgang kunnen beiden uit balans raken.

Wat je voorheen gemakkelijk aankon kan nu teveel worden.
Als je op de oude voet verder wil gaan, zal dat de hoeveelheid stresshormonen in je lichaam steeds hoog houden.

Je merkt dat doordat je bijv. somber of cynisch wordt. Of je slaapt slecht, bent nerveus of hebt last van negatieve gedachten, of misschien wel angst- of paniek.

Echt langdurige stress kan leiden tot overspannenheid of een burn-out. Beide zijn een teken dat je jezelf te lang te zwaar hebt belast.

Langdurige overbelasting is ongezond

Gedachten als ‘waar doe ik het allemaal voor?’ en ‘ik sta overal alleen voor’ of ‘is dit het nou?’ kunnen zich opdringen.

Innerlijke stress door de ontregelde hormonen van de overgang, kun je je moeilijk voorstellen. Het werk dat je doet vind je immers leuk, of in je gezin zijn ook geen specifieke problemen.

En toch voel je je anders, lijkt alles teveel te worden, of heb je klachten die op stress kunnen duiden, maar je kunt ze als het ware niet plaatsen.

Aan de innerlijke stress die sowieso aanwezig is door de veranderende hormonen, kun je niet zo heel veel sturen. Je hebt meer invloed op wat daar van buitenaf bijkomt. Je overgang vraagt erom.

Mensen die lang overbelast zijn, worden steeds emotioneler. Uitbarstingen van woede, paniek, wantrouwen en neerslachtige gevoelens komen in de plaats van irritatie, piekeren en bezorgdheid.

Zelfs gewone dagelijkse dingen doen wordt steeds moeilijker. Een telefoontje plegen, stofzuigen, wassen: zelfs een kleine inspanning kost dan veel energie.

Balans

Bij stress gaat het ook in de overgang om evenwicht.

De overgang is een periode waarin je draagkracht flink onder druk kan staan en veel sneller uit balans raakt.

Ook als je denkt “maar ik heb toch geen stress” kunnen de veranderende hormonen zorgen voor stress van binnenuit.

 

Er is hulp voor je als je in deze situatie zit. Laat je klachten niet te lang door sudderen met de gedachten het gaat wel over. De meeste vrouwen zijn blij als de problemen aan gepakt kunnen worden en ze weer lekker in hun vel zitten.