Tijdens de overgang kun je een enorme tegenzin ervaren. Weerzin die gewoontes die nu in je leven aanwezig zijn. Weerzin om die dingen te doen die je tot nu toe hebt gedaan.
Je weet echt niet wat je overkomt, je leven wordt op zijn kop gezet.þ

Dit komt doordat je meeste energie was gericht op de zorg voor anderen. Nu word je er aan herinnerd dat je ook eigen passies en eigen behoeften hebt. Behoeften en passies die niet altijd opzijgezet kunnen worden voor onze dierbaren. Het gevoel je terug te willen trekken uit de buitenwereld is groot.

Je hebt de behoefte om een pauze te nemen van alles en iedereen.

Van binnen uit komt het gevoel omhoog te willen vluchten naar een plaats die vrede en rust biedt. Een plaats waar je vrij bent van afleiding en eisen.

Dit gevoel geeft aan dat je weer een nieuw evenwicht gaat zoeken. Een evenwicht tussen je binnenste en de buitenwereld. In deze tijd kun je je vaak alleen voelen.
Niet eenzaam maar alleen.

Hoe druk je ook bent en hoe moeilijk het ook is probeer een eigen plaatsje voor jezelf te maken. Een plek waar je niet gestoord mag worden als je daar bent. Een plek waar je je hart kunt openen en kunt horen wat eigenlijk je eigen passies en behoeften zijn.

Naar binnen keren dus, zodat je kunt gaan loslaten wat je nu niet meer nodig hebt.

Vindt je dit moeilijk en snap je jezelf niet je wilt met iemand praten die je snapt wat je voelt maar eens een afspraak je dat het duidelijk en helder voor je wordt.